Anlatsam,anlasan.

                       Hüzün Kumbarası                     

Geçen gün bir bankta çocuk sesleri duyarken,

Aklıma nice güzel şey geldi sana dair,

Anlatsam,anlasan...

Ne çok isterdim bunu,duymanı beni,anlamanı,

En çokta anlamanı isterdim.

Oysa ki nefret edersin insanları anlamaktan sen,

Hep dediğim dedikçisindir.

Hep istediğin olsun istersin,bir çocuk mesela,

Nasıl bisikleti olsun isterse o denli inatçısın da.

Çocuksun biraz,biraz değil oldukça.

Gülerken yanaklarına dolan gökyüzünde,

Sisli gözlerinde bulutsuz güneşler açar,

Sen güldüğünde.

Oysa ne çok isterdim gülüşüne sebep,

Kahkahalarına bahane olabilmeyi.

Geçen gün bir bankta çocuk sesleri duyarken geldin aklıma,

Hayatının metaforu olmak isterken,

Sana defalarca teğet geçip,

Çiçeksiz balkonumdan izledim seni.

Geçen gün bir bankta otururken,

Hızlanan nefesimde,daha çok sevdim seni.